بررسی مدل قیمت‌گذاری دارایی‌های سرمایه‌ای با سرمایه نامشهود: الگوی پویای تصادفی تعادل عمومی

مدل‌سازی و ارزیابی قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای یکی از مهم‌ترین شاخه­های اقتصاد مالی است و در راستای رشد و توسعه اقتصادی کشورها بازار سهام نقش مهمی در تخصیص بهینه منابع مالی ایفا می­نماید. هدف مقاله حاضر مدل‌سازی قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای باوجود سرمایه­ نامشهود در الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی برای بازار سرمایه می­باشد. با توجه به شکست پیش­بینی مدل‌های قیمت­گذاری دارایی­های سرمایه­ای شرطی، ضروری است تا مدل نئوکلاسیک با جزء ریسک بلندمدت، سرمایه نامشهود و ترجیحات بازگشتی تلفیق و مدل‌سازی گردد که در این پژوهش این نوآوری صورت گرفته است. در این چارچوب اختلاف در نسبت ارزش دفتری به بازاری شرکت­ها با ملحوظ گردانیدن سرمایه نامشهود برای بازار سهام ایران تبیین می­گردد. اثرپذیری دارایی­های ارزشی (مشهود) از ریسک بهره­وری در مقایسه با دارایی­های رشدی (نامشهود) متفاوت است که همین اختلاف چارچوب این مطالعه را شکل می­دهد به‌عبارت‌دیگر سهام رشدی (نامشهود) کمتر از سهام ارزشی (مشهود) تحت تأثیر ریسک قرار می­گیرند. همچنین این مدل توضیح­دهنده پویایی­های مصرف و سرمایه­گذاری در الگوی تعادل عمومی برای اقتصاد ایران می­باشد. برای واکاوی داده­ها در این پژوهش از برنامه داینر در فضای نرم‌افزار متلب بر اساس روش مونت کارلو از زنجیره مارکوف در قالب الگوریتم مترو پولیس_هستینگز استفاده‌شده است. جامعه آماری پژوهش، شرکت‌های فعال در بورس اوراق بهادار تهران می­باشد. نتایج حاکی از این بوده است که بنگاه‌های جوان نسبت به بنگاه‌های قدیمی­ نوسانات غیر سیستماتیک بالاتری نسبت به شوک­های بهره­وری دارند به‌عبارت‌دیگر ناهمگنی بنگاه‌ها در سن بنگاه و سن سرمایه منجر به اثرپذیری متفاوتی از رشد بهره­وری کل می­گردد. همچنین رابطه بین نسبت ارزش دفتری به بازاری بنگاه‌ها و رشد بهره­وری کل منفی است.